Son Dönemin En İyi Çıkış Yapan Rap/Hip-Hop Albümleri | #1 | "Chance the Rapper" - Coloring Book

Merrhabaa! Müzik dünyasında harika işlerin yapıldığı şu zamanların en iyi çıkış yapan rapçilerine gönlümden kopan ödülleri dağıttığım bu köşemde bir takım incelemelere de yer vereceğim. Kaynak tabii ki kendi listelerim… Benim bir Billboard, efendime söyleyeyim bir Grammy’den ne eksiğim var dedim ve başladım yazmaya.

Chance the Rapper

Parlak çocuğumuz Chance’i tanıyalım, kendisi Chicago doğumlu. Tarzından bahsetmem gerekirse, modern hip-hop’ın içine o malum Chicago jazz tınılarından da bir parça katmış derim. Olanı da yok değil ama en azından her şarkısının “Yo, you got n*ggas, and I got b*tches, and these are my dollar bills”ten ibaret olmadığını söylemekten mutluluk duyuyorum. 2016’da çıkardığı Coloring Book albümündeki şarkılarla 2017 Grammy’lerinden 3 tanesini kaptı bile. (O ödülleri alırken ben televizyonu alkışladım...) Bunlardan en sevilen 3 tanesiyle ilgili yorumlarım ektedir.

All Night: Bu parça bana göre albümün açık ara en iyisi. O kadar güzel bir ritmi var ki şu an bunu dinleyerek yazıyorum ve hayattan çok hoşnutum. İlk olarak Ha Ha Davis’in konuştuğu introyu duyuyoruz, sonraysa -ilk duyduğumda kadın olduğunu düşündüğüm- ince ve hoş bir ses tonuyla Knox Fortune katılıyor. Şarkıda Chance, şimdi ünlü olduğu için nasıl insanların sürekli ondan bir şeyler istediğinden, buna rağmen kendisinin tek isteğinin partilemek olduğundan ve ondan yararlanmak isteyen insanları gördükçe oluşan güven probleminden bahsediyor. “Errrbody errrbody” diye başlayan cümleleri şarkının en sevdiğim yerleri.

All We Got: Bu şarkı ise Chance the Rapper’ın, hemşehrileri Kanye West ve Chicago Children’s Choir ile işbirliğinin bir sonucu. Güzel bir jazz melodisiyle başlıyor, Kanye’nin Ultralight Beam şarkısından esintilerle devam ediyor. Burda araya girip biraz Kanye ile olan münasebetinden bahsetmek istiyorum. Chance, Kanye’nin The Life of Pablo* albümündeki çoğu şarkının söz yazarlığını yapmış. Şöyle de bir cümle kurarak (“I met Kanye West, I’m never gonna fail.”) Kanye ile tanıştığı için artık sırtının yere gelmeyeceğini söylemiş. (Yoruma açık tabii...) Şarkıya dönersek, bebeğinin annesinin adeta süper bir insan ve tıpkı Beyoncè gibi Houston’dan olduğundan, ona olan (hatta bir cümlesinden ötürü gereksiz bir şekilde) sevgisinden ve hayatının ne kadar mükemmel olduğundan bahsediyor.

No Problem: Sanırım en ünlüsü, 2017 Grammy’de en iyi rap performansı ödülünü de bu şarkı aldı. Pek sevemediğim Lil Wayne ve 2 Chainz ona eşlik ediyor. Ha Ha Davis de yine şarkının girişinde yer alıyor. Konusuna gelirsek; Chance, müziğini yapmaya çalışırken ona sorun çıkaran bütün kayıt şirketlerine göz dağı veriyor.

-Huzurlu bir şey dinlemek isteyenlere-

BONUS: Same Drugs

Part I’imizin sonuna geldik, çok eğlendiğim bir yazı oldu, umarım düşüncelerimiz karşılıklı olur. Serinin devamında ve daha nice yazılarda görüşmek üzere. “Shout out to Chance the Rapper!” diyerek aranızdan ayrılıyorum.

*: The Life of Pablo albümüyle ilgili tamamen ayrı bir yazı yazacağım.

Buse